مصادره اموال و راه های خارج کردن اموال از مصادره

تعریف لغوی “مصادره” به معنای جریمه کردن و مال کسی را با زور ضبط کردن است.

وکیل ایرانی در ترکیه : استناد به ماده ۲۱۴ قانون مجازات اسلامی، برای مصادره مجازات در نظرگرفته‌شده است. بر طبق این قانون مجرم موظف است که در صورت موجود بودن، عین مال کسب‌شده از راه تخلف را به صاحبش واگذار کند. در صورتی کهآن دارایی موجود نباشد، موظف است مثل آن را پرداخت کند و در صورت عدم امکان رد مثل، معادل همان مبلغ را به صاحبش رد نماید.  ضمن اینکه باید از پس پرداخت جریمه و خسارات وارده نیز برآید.

در برخی مواقع مجرم به‌منظور تسهیل در ارتکاب جرم دست به استفاده از ادواتی مثل: “اسلحه”، “ماشین”، “مهر” و… می‌زند. درصورتی‌که چنین اقداماتی منجر به شکل‌گیری اموالی برای مجرم شود، دادگاه پس از رسیدگی به شکایت موردنظر، بدون طرح شکایتی جدید به این موضوع رسیدگی می‌کند. پیگیری این حکم با عنوان مجازات تعزیری صورت می‌پذیرد. در این محکمه ضمن در نظر گرفتن مجازات اصلی برای مجرم، ادوات جرم کشف‌شده نیز به نفع دولت ضبط و مصادره می‌شود.

از نگاه حقوقی می‌توان مصادره را همان ضبط اموال دانست با این تفاوت که در برخی موارد ضبط اموال به‌عنوان تأمین به‌کار می‌رود. اما در مصادره به عنوانمجازات در نظر گرفته می‌شود. در مصادره اموال برای همیشه از ملکیت مجرم خارج می‌شود. مرجع رسیدگی به مصادره نیز “دادگاه کیفری یک” و یا “دادگاه انقلاب” می‌باشد.

با توجه به ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی، بازپرس و یا دادستان باید در صورت صدور قرار منع، وضعیت اموال و اشیاء موردنظر را پیگیری نماید و مشخص کند که این وسایل و اشیاء برای ارتکاب جرم، در حین ارتکاب جرم و یا در اثر آنتهیه‌شده‌اند. در ادامه، با توجه به بررسی‌های صورت پذیرفته اشیاء و اموالموردنظر مسترد، ضبط و یا معدوم خواهد شد. بر اساس حکم دادگاه اموالی که از جرم حاصل‌شده باشند به نفع دولت ضبط خواهند شد. درصورتی‌که اشیاءموردنظر در دادرسی لازم نباشند و یا در دسته اموال بلامعارض جای‌گیرند، به مالک آن مسترد می‌شوند و در برخی موارد نیز معدوم می‌گردند.